რას ნიშნავს ქრისტიანული ცოლქმრობა?
ცოლქმრობა და სიყვარული ერთობაა, რომლის ძალითაც სამყარო არსებობს. რჩევა-დარიგებას გვაძლევს რუსთავის სიონის დეკანოზი ელგუჯა ბაბუნაძე.
ოჯახის საწყისი სიყვარულია!
ოჯახი უფლისგან ბოძებული სიკეთეა, რომელსაც მოფრთხილება და სიყვარული სჭირდება.
ოჯახის სიძლიერისთვის აუცილებელია, იერარქია იყოს დაცული.
თავი და ძალა კაცი უნდა იყოს, ხოლო მისი სიწმინდისა და შვილების გამზრდელი იყოს ქალი.
კაცის ვალია, სახლში ყოველდღიურად სიყვარული შეიტანოს, რომლითაც ქალს დიდი გრძნობის მიმართ მორჩილს გახდის.
დაუშვებელია ძალმომრეობაზე ნაგები ოჯახი და პატივისცემა.
კაცმა მეუღლისგან პატივისცემა რომ დაიმსახუროს, ეს დიდ თავგანწირვას მოითხოვს.
ქალი კი აუცილებელია, პირველ რიგში, ბუნებით იყოს დედა, ცოლი და მხოლოდ ამის შემდეგ აირჩიოს პროფესია ან სხვა რამ საქმიანობა.
შვილიერება
ცოლ-ქმრის პირველი მოვალეობა შვილიერებაა.
ოჯახი უშვილოდ მადლმოკლებულია.
არ შეიძლება შვილების რაოდენობის, სქესის ან გაჩენის დროის დაგეგმვა.
უფალმა თავად იცის, როდის, რამდენს და რა სქესის შვილს აჩუქებს ადამიანს.
უფლის დიდი კურთხევა შრომა, ოჯახი და გამრავლებაა.
ასევე, მატერიალური გასაჭირი, დუხჭირი ყოფა არ არის ახსნა შვილიერების შეზღუდვაზე.
რწმენაში მყოფ ოჯახს უფალი თავად დააძლევინებს და სიყვარულით მოაგვარებინებს ნებისმიერ სირთულეს.
ცოლქმრული პრობლემები
ქრისტიანულ ოჯახში პრობლემები რწმენის რღვევით იწყება.
როდესაც ოჯახი ივიწყებს საღვთო წესს, რჯულს, მას ეშმაკი აცდუნებს და ხშირ შემთხვევაში ღუპავს კიდეც.
კაცი, ისევე როგორც ქალი, ოჯახის დანგრევამდე კარგად უნდა დაფიქრდეს, სწორედ იმ წუთებზე, მეორე ნახევართან ერთად უფლის სახლში
ფიცს რომ დებდა და თავის მხევალს სიკვდილამდე გვერდში დგომას ჰპირდებოდა. სად დაიკარგა მისი სიყვარული?
ქრისტიანულ ცოლქმრობას ვერ დააშორებს მატერიალური დოვლათის კლება და მატება, ვერც ავადმყოფობა, ვერც სიბერე.
ეს სწორედ ის, ადამიანის მიერ შექმნილი ერთობაა, რომლის ძალითაც სამყარო არსებობს.
წმინდა წერილიდან ამონარიდები ცოლქმრულ მოვალეობებსა და ოჯახზე
თქვა უფალმა ღმერთმა: არ ვარგა ადამიანის მარტო ყოფნა. გავუჩენ შემწეს, მის შესაფერს.
ნეკნისგან, ადამს რომ გამოუღო, დედაკაცი შექმნა უფალმა და ადამს მიუყვანა.
იესომ უთხრა ფარისეველთ: ამიტომ მიატოვებს კაცი თავის დედ-მამას და შეერთვის თავის ცოლს, და იქნებიან ორივენი ერთ ხორც.
სიძვის თავიდან ასაცილებლად ყველა კაცს თავისი ცოლი ჰყავდეს და ყველა ქალს – თავისი ქმარი.
ქმარი ჯეროვან პატივს მიაგებდეს ცოლს და ასევე, ცოლი – ქმარს.
თუ იქორწინებ, არა სცოდავ და თუ ქალწული იქორწინებს, არ სცოდავს.
ქორწინება ღირსეული და სარეცელი უმწიკვლო იყოს ყველასი, ხოლო მემრუშეთა და მეძავთ ღმერთი განსჯის.
თვითეულ თქვენგანს უყვარდეს ცოლი თვისი, როგორც თავისი თავი, ხოლო ცოლს ეშინოდეს თავისი ქმრისა.
უქორწინებელთა და ქვრივთა მიმართ კი, თუ თავს ვერ შეიკავებენ, დაე, იქორწინონ, ვინაიდან ქორწინება სჯობს გახელებას.
გათხოვილი ქალი ქმრის სიცოცხლეში შეკრულია რჯულით, ხოლო თუ ქმარი მოკვდა, განთავისუფლებულია ცოლქმრობის რჯულისგან.
ახალგაზრდა ქვრივები უნდა დათხოვდნენ, შვილები გააჩინონ, დიასახლისები გახდნენ და ლანძღვა-გინების საბაბი არ მისცენ მტერს.
ვინც გაუშვებს თავის ცოლს, უნდა მისცეს გაყრის წერილი, ხოლო ვინც გაუშვებს თავის ცოლს, სიძვის მიზეზის გარეშე, ამრუშებს მას და ვინც გაშვებულს შეირთავს, მრუშობს.
წყარო: jeje.ge
