აკაკი წერეთლის სხარტი გამონათქვამები და ხალასი იუმორის ნაკვესები, იმერეთში გადმოცემით დღესაც იციან. საოცარია, მაგრამ თურმე, ამ ხალისიან პოეტს არაერთხელ გადაუწყვეტია თავის მოკვლა… მიზეზი სხვადასხვაგვარი გახლდათ – მძიმე მატერიალური პირობები, საზოგადოების დამოკიდებულება… ცხოვრებისაკენ აკაკი წერეთელი არაერთგზის შემოუბრუნებიათ თავისივე გულითად მეგობრებს, მათ შორის, ტასო ბაგრატიონ-დავითაშვილს (შემდგომში – მაჩაბელს)… დიდი მეგობრობა უკვე ხანში შესულ პოეტს “უკანასკნელ სიყვარულად” ჰქცევია… პოეტი, მწერალი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, მურად მთვარელიძე აკაკის გაუმხელელი და უპასუხო სიყვარულის შესახებ საუბრობს: – ტასო მაჩაბელს გამორჩეულად ღირსეული მშობლები ჰყავდა. ბაგრატიონ-დავითაშვილები საქართველოს სამეფო დინასტიის გვერდითი
შტოს წარმომადგენლები იყვნენ. ეს ერთ-ერთი უძლიერესი ოჯახი გახლდათ თავისი არა მხოლოდ ეკონომიკური შესაძლებლობებით – ოჯახი კულტურისადმი საოცარი დამოკიდებულებითაც გამოირჩეოდა. ალექსანდრე ბაგრატიონ-დავითაშვილის მეუღლე, დარია, ერეკლე მეფის შთამომავალი გახლდათ. ამ ოჯახში დაიბადა ტასო ბაგრატიონ-დავითაშვილი. ოჯახს 5 შვილი ჰყავდა. ნიცა ტიციან ტაბიძის პოეტური მუზის, თამუნია წერეთლის დედა იყო. ბაბო, საოცრად საინტერესო ქალბატონი, პეტერბურგში ცხოვრობდა და პეტერბურგის სალონების ერთ-ერთ მშვენებას წარმოადგენდა. დავითი განსაკუთრებულად მეგობრობდა აკაკი წერეთელთან. 1885 წლიდან ნიცა ცოლად ბეჟან წერეთელმა, აკაკის ძალიან ახლო მეგობარმა შეირთო. ტასო მაშინ 15-16 წლის იქნებოდა. ტასო აკაკიზე 29 წლით უმცროსი იყო. აქედან იწყება აკაკისა და ტასოს ნაცნობობა. აკაკი განსაკუთრებულად დაუმეგობრდა ნიცას. 1891 წელს ტასო ცოლად ვანო მაჩაბელს გაჰყვა. აკაკი ვანო მაჩაბლის ახლო მეგობარი და თანამოაზრე გახლდათ. მოგეხსენებათ, აკაკის თბილისში ბინა არ ჰქონდა, დედაქალაქში ჩამოსვლისას მეგობრებთან ან სასტუმროში რჩებოდა. ერთ-ერთი მისთვის საყვარელი ადგილი ამ დროს მაჩაბლების ოჯახი იყო. გაანგრძეთ კითხვა
